Zondag 16 aug (Maastricht 220 km). Nachtje bij zus in Maastricht. Gastvriendelijk als altijd.
#
Maandag 17 aug (Verdun 218 km) eerste stop in Frankrijk. Indrukwekkend. Hier loop je letterlijk over lijken. 700.000 mensen vonden hier de dood in WO I Prachtige camping in de heuvels. De tijd heeft hier stilgestaan. Lekker gefietst. Tot laat gegeten met Belgen. Hele koude nacht.
#
Dinsdag 18 aug (Portier 371 km). Beetje door het Franse landschap gereden. Lekker gekletst. Komen uit net boven Portier. Geen bijzondere camping, Franse norsigheid. Vol op de trappers om nog wat te kunnen eten.
#
Woensdag 19 aug (San Sebastián 576 km). Slechte start met buikpijn. Dan maar het gas erop. Peetje scheurt over de Franse wegen. Aankomst San Sebastián. Bijzonder Jazz hotel. Spanjaarden panisch als het gaat om Covid19. Wat hebben we het in Nederland goed.
#
Donderdag 20 aug (Bilbao 64 km). Maarten jarig, 21 jaar. Met mooie herinneringen aan die dag worden we wakker. Trakteren ons op een stevige workout in park. Prachtige wandeling door het altijd mooie San Sebastián. Heerlijk lunchen in een van de vele tapas bars. Laat vertrokken. Langs de wonderschone Noord Spaanse kustlijn, om daarna dwars door Baskische achterland richting Bilbao te trekken. Idyllische camping boven op een berg met stijging van 26%. Stoere Peet knalt erop. Adembenemende view over Golf van Biskaje. Top restaurant. Bord vol pata negra, salade niçoise en een behoorlijke T-bone, vers van het mes. Speech Maarten via FaceTime. Feestje bij ons in de tuin samen met Gijs en wat vrienden. We houden van onze zonen.
#
Vrijdag 21 aug (Chevas 612 km). Vandaag weer doorknallen. Peet komt niet meer achter stuur vandaan. Via de kronkelige weggetjes in het kolossale berglandschap klimt en daalt het ondeugende Fiatje 500. Wat een vrij gevoel als je niet gejaagd wordt door de tijd. De grens in zicht. Portugal here we come. Romeinse stad Chavas. Vriendelijke mensen. Alleen maar Portugezen op de camping te vinden. Lekker kneuterig allemaal. Hier houden we van. Geen klagende gezichten aan de ontbijttafel. Slecht geslapen, lift stoorde, stonk in de badkamer… het valt op dat de mensen hier waker worden en met een vriendelijke lach elkaar groeten. ‘s-Avonds heerlijk gegeten. Bacalhau (kabeljouw) op zijn Portugees. Heerlijk, dat belooft wat.
#
Zaterdag 22 aug (Braga 76 km).
Accu leeg. Dan merk je hoe vriendelijk Portugezen zijn. Jong, oud, iedereen komt wel een oplossing. Rob doet inmiddels een wasje met Elvive, herstellende shampoo. Krijgt ie op ie natuurlijk op zijn lazer van Peet, maar wel schone kleren. Wat een mooie weg richting Braga, het Vaticaan van Portugal. Portugezen zijn ver als het gaat om duurzame energie. Maar liefst 52% wordt duurzaam opgewekt. Overal zie je windmolens in de bergen en stuwmeren met waterkrachtcentrales. Men experimenteert met het aanleggen van zonnepaneelparken in de stuwmeren. Slim, want de energie wordt hier toch opgevangen. Braga is werkelijk een gave stad vol Goddelijke passie. Net zoals de koffie. Twee jonge, knappe nonnetjes komen de kerk uit. Zijn ze hier gek geworden? Dit stop je toch niet onder de Roomse deken. Beroemd is de patisserie in Portugal. Even smullen van een zo smakelijk uitziend taartje. En zo proeft het ook. Hé? Taartje, koffie en flesjes bubbelwater voor € 5,10? En dat in een van de mooiste straatjes van het historische centrum. Ja, dus. Dit is Portugal. Dan maar een paar euro aan een zwerver die op onze auto heeft gepast. Meteen dikke vrienden. Opschieten Peetje, zo meteen de camping nog vinden, hoog in de bergen bij Herman. Zo, tentje staat weer. Even liggen in de boomgaard vol sinaasappelen en genieten van de duizenden sterren aan de hemel. Als twee kinderen liggen we in we in het gras. Ik kijk Peetje aan en zij mij. We willen nooit oud worden.
